Yine hüzün dokunmuş kirpiğine dün akşam
Duydum ki bir vefasız uğruna ağlamışsın.
Beni sensiz bırakıp gittiğin o son akşam.
Bende bir vefasızın uğrunda ağlamıştım…
Kan dolmuştu gözlerim yüreğim üşümüştü.
Hatıranla hasretin aklımı bölüşmüştü.
Sanki deli poyrazlar ruhuma üşüşmüştü.
O akşam mevsimleri hep sonbahar sanmıştım…
Sessizce boyun büktüm gözyaşları içinde
Dünyanın tüm renkleri hep siyahtı içimde
Katilimde belliydi işlediğim suçumda
O akşam aynalarda yüzümü bırakmıştım…
Unutursun demiştin gözlerime bakmadan
Ben beni unutmuştum sen kapıdan çıkmadan
Aklımla savaşırken delirmekten korkmadan
O akşam yüreğimin sabrıyla sınanmıştım…
Ne tek kelâm sitemdin ne beddua dilimde
Gittiğin günden beri aynı dua dilimde
Sen benim tek sılamdın gurbetin son ilinde
O akşam son bir defa sözüne inanmıştım…
Yüreğim elvermiyor eden bulur demeye
Demesem de kalmıyor mazlumun ahı yerde
Bir kefen gibi sarıp yüreğimi bu derde
O akşam gölgelerin arasına dalmıştım…
Şimdi ben söylüyorum gün gelir unutursun.
Anılar defterinde hep hayal kurutursun.
Gözyaşları içinde kendini avutursun.
Sende sana yanarsın gittiği o son akşam.
Usul usul kanarsın terk ettiği o akşam…
